วิว ริมทะเล
วิว ณ ที่ตั้ง พระโพธิสัตว์กวนอิม
เกริ่น/นำเรื่อง
และแล้วก็กลับมาอีกครั้งหลังจากหายไปสักพักใหญ่ เนื่องจากงานเข้าค่อนข้างบ่อย และ พยายามเค้นความทรงจำเรื่องที่จะเขียนออกมา...นึกไปนึกมาว่าจะเขียนอะไรดี...พอดีดันไปเจอรูปที่ถ่ายเอาไว้ตอนที่ไปดำน้ำดูปะการังที่เกาะเต่าใกล้ๆ จังหวัดชุมพร ก็เลยตัดสินใจเอาเรื่องนี้มาเขียนเป็นที่ระลึกสำหรับความทรงจำแห่งวันวาน
และแล้วก็กลับมาอีกครั้งหลังจากหายไปสักพักใหญ่ เนื่องจากงานเข้าค่อนข้างบ่อย และ พยายามเค้นความทรงจำเรื่องที่จะเขียนออกมา...นึกไปนึกมาว่าจะเขียนอะไรดี...พอดีดันไปเจอรูปที่ถ่ายเอาไว้ตอนที่ไปดำน้ำดูปะการังที่เกาะเต่าใกล้ๆ จังหวัดชุมพร ก็เลยตัดสินใจเอาเรื่องนี้มาเขียนเป็นที่ระลึกสำหรับความทรงจำแห่งวันวาน
เข้าเรื่อง
ย้อนอดีตไปเมื่อประมาณ
ปี 2555 รุ่นพี่อยากเที่ยวทะเลดำน้ำดูปะการัง จึงวางแผนแบบไม่วางแผน (เอ๊ะ!? ยังไง??) เพื่อไปเที่ยวทะเลดำน้ำกัน
และ เป้าหมายที่จะไปในครั้งนี้คือ “เกาะเต่า” ซึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากชุมพรนั่นเอง...
จากที่ดูวันที่ในภาพถ่าย
ช่วงวันเวลาแห่งการ ลัลลา รับลมร้อน ดูปะการัง คือช่วงวันที่ 4-7 พ.ค. 2555...เมื่อมีเป้าหมายของการเดินทาง นั่นก็แปลว่า
ต้องมีจุดเริ่มต้น และ จุดๆนั้นคือ...”สถานีรถไฟหัวลำโพง”...ถูกต้องแล้ว การเดินทางในครั้งนี้
ได้เลือกเดินทางด้วย รถไฟ เพื่อที่จะดื่มด่ำไปกับวิวและทิวทัศน์ พร้อมๆไปกับการเดินทาง
ณ วันเดินทาง...
ตื่นแต่เช้ามุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟหัวลำโพง พอถึงที่นัดหมายก็พบปะกับรุ่นพี่ ไปรับตั๋วรถไฟก่อน แล้วค่อยมานั่งกินโจ๊กอุ่นๆยามเช้าอย่างสบายใจเฉิบอารมณ์ดีแต่เช้าพร้อมเดินทางกันเต็มที่ พอใกล้ได้เวลารถไฟออก ก็เดินไปมองหารถไฟที่ต้องขึ้นกัน โดยรถไฟที่ผู้เขียนได้ขึ้นเพื่อเดินทางไปชุมพรนั้น เป็นรถไฟปรับอากาศ (แอร์เย็นฉ่ำ) หลังจากได้ที่นั่งตามที่ตั๋วระบุไว้ ก็เก็บข้าวของสัมภาระ แล้วก็นั่งเตรียมตัวให้พร้อม รอเวลารถไฟออกเดินทาง
ตื่นแต่เช้ามุ่งหน้าสู่สถานีรถไฟหัวลำโพง พอถึงที่นัดหมายก็พบปะกับรุ่นพี่ ไปรับตั๋วรถไฟก่อน แล้วค่อยมานั่งกินโจ๊กอุ่นๆยามเช้าอย่างสบายใจเฉิบอารมณ์ดีแต่เช้าพร้อมเดินทางกันเต็มที่ พอใกล้ได้เวลารถไฟออก ก็เดินไปมองหารถไฟที่ต้องขึ้นกัน โดยรถไฟที่ผู้เขียนได้ขึ้นเพื่อเดินทางไปชุมพรนั้น เป็นรถไฟปรับอากาศ (แอร์เย็นฉ่ำ) หลังจากได้ที่นั่งตามที่ตั๋วระบุไว้ ก็เก็บข้าวของสัมภาระ แล้วก็นั่งเตรียมตัวให้พร้อม รอเวลารถไฟออกเดินทาง
หลังจากนั่งไปสักระยะ รถไฟก็มีการหยุดรับผู้โดยสารตามสถานีต่างๆตามปกติ ก็ได้เพลิดเพลินไปกับการชมวิวของแต่ละสถานที่ต่างๆไปเรื่อยๆ...จนใกล้เวลาเที่ยง ก็ได้อาหารมารับประทานกัน เป็นอาหารฟรี ซึ่งรวมอยู่ในราคาของตั๋วรถไฟไปแล้ว (ถ้าจำไม่ผิด) อาหารที่ได้มาก็รสชาติใช้ได้ กินหมดอิ่มอร่อยสบายไปอีกมื้อ แต่การนั่งรถไฟแอร์ แถมยังได้ที่นั่งใกล้ๆห้องน้ำ ก็จะลำบากหน่อย ตรงที่กลิ่นอันหอมหวนรัญจวนใจจากห้องน้ำก็จะส่งกลิ่นออกมาได้อย่างเต็มที่ในสภาพรถไฟแอร์เย็นฉ่ำ หน้าต่างปิดหมด กลิ่นจะหายไปได้ก็ต่อเมื่อผู้โดยสารทั้งหลายพร้อมใจช่วยกันสูดหายใจเอาอากาศเหล่านี้เข้าไปนั่นเอง(เอ๊ะยังไง!? >w<a!!! )
ได้ห้องนอนชั้นบนสุด วิวโอเคใช้ได้เลย มีภาพวาดบนกำแพงด้วย.
ห้องน้ำเป็นห้องน้ำรวม ขนาดไม่ใหญ่มากนัก
มุมเล็กๆบนดาดฟ้า
ภาพ จาก พื้นที่บนดาดฟ้าของ salsa hostel (เบลอเล็กน้อยเพราะลมมันเย็น >.<)
Hostel ที่จะพัก ณ วันแรก
เดินไม่ไกลจากสถานีรถไฟมากนัก ชื่อ ว่า Salsa Hostel ที่เลือกพักที่นี่
ก็เพราะตั้งอยู่ในตัวเมือง ดูแล้วน่าจะสะดวกในการหาของกิน เดินชมอะไรต่างๆ
และจะได้เที่ยวในตัวเมืองก่อนด้วย เพราะวันดำน้ำคือวันที่ 6 (วันมะรืน)
พอมาถึงที่ hostel
ก็ถามเรื่องการกลับจากชุมพรไปกรุงเทพก่อนเลย และก็โชคดีมากเพราะทาง hostel
ก็ได้ช่วยตรวจสอบ และพบว่ายังมีรถทัวร์ที่ว่างอยู่
จึงได้จองรถทัวร์เป็นขากลับในวันที่ 7
เท่านี้ก็สบายใจเรียบร้อย ในความโชคร้ายย่อมมีความโชคดีเสมอ หึหึ จากนั้นก็นำของไปเก็บที่ห้อง...
hostel แห่งนี้เพิ่งจะ
renovate มาใหม่ สีสันสวยงาม ห้องดูสะอาดตา ห้องน้ำก็สะอาดแต่อาจจะไม่ใหญ่มาก
เป็นห้องน้ำรวม และ มีห้องนั่งเล่นรวมด้วย จากนั้นก็ใช้เวลาที่เหลือ ในการเดินชม
และ หาของกินรอบๆบริเวณในตัวเมือง
จากนั้นก็อาบน้ำนอนอย่างปกติสุข
ตื่นเช้ามาก็หาของกิน โดยที่ hostel นั้น จะเป็นแบบ self-service ของกินที่เตรียมให้ ณ ตอนที่ผู้เขียนไปพัก มีประมาณตามภาพที่เห็น กินเสร็จเองล้างเอง เรียบร้อย ตอนนั้นเองก็พบกับพี่เจ้าของที่พักซึ่งเป็นคนชุมพร แล้วก็ได้นั่งคุยกันสักพัก (จำชื่อพี่เขาไม่ได้แล้ว) แล้วพี่เขาก็อาสาพาชมเมืองและสถานที่ต่างๆของชุมพร ที่พี่เขาว่าง อาจจะเป็นเพราะ ช่วงที่ไปเป็นช่วงที่ไม่มีคนมาเที่ยว หรือไม่ก็เป็นช่วงที่ไม่มีคนมาพัก (อาจเพราะยังไม่รู้จักกัน) เพราะว่าตอนที่ผู้เขียนไปถึง บอกตรงๆ ที่ hostel โล่งมาก ไม่มีคนพักเลย...จากนั้นก็รอพี่เขาทำธุระเสร็จ แล้วก็ออกเดินทางไปชมจุดต่างๆของเมืองชุมพรกัน บอกตรงๆ วันนี้ทั้งวันได้เที่ยวแบบ หลายที่ ฟรีมากมาย ไม่ต้องเสียค่าเดินทางกันเลยทีเดียว พี่เขาใจมากกกกก
ชมเต่าน้อยลอยน้ำ
เห็นเพื่อนว่ายน้ำในสระน้ำ อยากลงไปว่ายด้วยจังเลย (เย้ยยยย >_<!!!)
อนุสรณ์
วิวบนเขา......
รูปบนเกาะเต่า มีแค่รูปเดียว...(ลืมถ่ายมาครับ)
หลังจากถึงเกาะเต่า ก็ได้รอเรือที่จะพาไปจุดดำน้ำ ซึ่งเรือที่นั่งมาตอนแรกเป็นเรือข้ามเกาะค่อนข้างใหญ่ขนคนมาเยอะ มีทั้งส่วนที่นั่งแบบห้องแอร์และที่นั่งข้างนอกรับลมทะเล ส่วนเรือที่จะขึ้นเพื่อไปดำน้ำเป็นเรือขนคนขนาดย่อม มี 1 ชั้น ที่นั่งเปิดกว้าง เก้าอี้ตั้งเรียงกันเหมือนแบบในห้องเรียนหรือโรงอาหารนั่นเอง พอขึ้นเรือแล้วเดินทางไปจุดดำน้ำ คนก็เริ่มรุมแย่งเสื้อชูชีพกันอย่างขะมักเขม้น ผู้เขียนก็ยืมดูคนรุมแย่งกันอย่างสนุกสนาน จนสุดท้ายเหลือแต่เสื้อชูชีพแบบสภาพไม่ค่อยจะดี ก็หยิบมาใส่แล้วก็ลงไปดำน้ำตามนั้น...ทะเลน้ำใสมาก ดำน้ำดูปลา ดูปะการัง ดูเม่นดำ(ขนหนามยาวมาก) ดำไปดำมาเพลินๆ ก็ได้เวลาเรียกรวมตัวเพื่อขึ้นเรือเตรียมตัวกลับเกาะเต่า หลังจากนั้น ก็ขึ้นเรือข้ามฟากกลับมายังชุมพรเหมือนเดิม...วันนี้ ทั้งวันหมดเวลาไปกับการเดินทางทางทะเลซะส่วนใหญ่ จากนั้น ก็กลับมาพักที่ salsa hostel อีกครั้งเพื่อที่พรุ่งนี้ตอนเช้าก็จะได้ขึ้นรถทัวร์กลับกรุงเทพได้ใกล้ๆหน่อย (แต่ผู้เขียนจำไม่ได้ว่ากลับมาที่ตัวเมืองชุมพรด้วยวิธีไหน ฮ่าๆๆๆๆ)
หาดทุ่งวัวแล่น
พอตอนเช้ามาก็ได้แวะไปชมหาดทุ่งวัวแล่น เดินชมหาดที่ไม่ค่อยมีคน ซึ่งแดดร้อนมากกกกก โดยบริเวณหาดก็ไม่ค่อยมีอะไรมาก ดูโล่งๆ แทบจะไม่มีคน อาจเป็นเพราะในช่วงนี้ยังไม่มีนักท่องเที่ยวมากนัก หรืออาจจะไปเที่ยวที่หาดอื่นซะมากกว่า หลังจากนั้นก็รีบกลับมาขึ้นรถทัวร์เพื่อกลับกรุงเทพ ก่อนจะขึ้นรถเหลือบไปเห็นกล้วยเล็บมือนางอบน้ำผึ้งขายอยู่ ก็เลยลองซื้อ ติดไม้ติดมือมาด้วย โดยช่วงเวลาที่ขึ้นรถน่าจะเป็นช่วงกลางวัน พอถึงกรุงเทพ(ที่สถานีหมอชิต)ก็พลบค่ำพอดี จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้านไปตามระเบียบ โดยขากลับที่สถานีขนส่งหมอชิตคนเยอะมาก คนรอแท็กซี่ตรึม ผู้เขียนเลยไปขึ้นมอไซค์รับจ้างแทน โดนไป 100 บาท เพื่อไปต่อรถ mrt บางซื่อ ซึ่งไม่รู้ว่าราคานี้ปกติหรือเปล่า? เพราะไม่ได้มีติดป้ายราคาอะไรเลย แต่ก็ต้องยอมจำใจจัดไป ถ้าโดนโกงนี่ก็คงจะฟินมากกกก...และแล้วก็จบการเดินทางแบบเรื่อยเปื่อยมั่วๆ(แต่คุ้มค่ากับประสบการณ์)แต่เพียงเท่านี้จร้า
ความเห็นส่วนตัว
การไปเที่ยวในครั้งนี้ถือเป็นหนึ่งในประสบการณ์ที่ดีมากๆ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเตรียมตัวไปเที่ยวแบบกระชั้นชิด
การวางแผนการเดินทางทั้งขาไปและขากลับ ซึ่งไม่ควรลองพลีชีพ เดาสุ่ม
ไม่คิดหน้าคิดหลัง หรือไปตายเอาดาบหน้าอย่างเด็ดขาด ซึ่งในคราวนี้ ถือว่าผู้เขียนโชคดีมากที่ยังไม่ได้เจอเหตุการณ์คาดไม่ถึงแบบแก้ไขไม่ได้
และโชคดีมากที่ Salsa Hostel สภาพดีกว่าที่คาด
บวกกับได้เจอกับพี่ผู้ดูแลพวกเราอย่างดี แฟร์ๆ ตรงไปตรงมา...ทำให้รู้ว่าคนดีมีน้ำใจมีอยู่ทุกที่
แล้วแต่โชคชะตาจะนำพาว่าจะเจอกันหรือเปล่า? ถ้ามัวแต่อยู่ที่เดิมไม่ออกไปไหน แล้วเราจะพบเจอกับคนเหล่านี้ได้อย่างไร...แล้วคุณล่ะ?
พบเจอสิ่งที่มองหาแล้วหรือยัง? ถ้ายัง แล้วคุณพร้อมที่จะก้าวเท้าเดินออกไปหรือยัง?...การไปเที่ยวบางครั้งมันก็ต้องมีลุยๆหลงๆบ้าง เผื่อพบเห็นสถานที่ใหม่ๆแปลกๆ
เจอผู้คนหลากหลายแบบ...การเที่ยวพักผ่อนของหลายคนไม่เหมือนกัน
บางคนชอบเที่ยวเพื่อเปลี่ยนที่กินข้าว ซึมซับบรรยากาศสบายๆ ชิวๆ สังสรรค์ เฮฮา
บางคนชอบ ท้าทาย ค้นหาพบเจอ สถานที่ใหม่ๆ รสชาติชีวิตหลากหลาย ก็แล้วแต่บุคคลกันไป...
สุดท้ายนี้ ก็อย่าลืมหาเวลาไปเที่ยวกันนะครับ อย่ามัวแต่ก้มหน้าก้มตาทำงาน จนสภาพร่างกายไม่ไหวกันไปก่อน
แม้ว่าตอนนี้ผู้เขียนจะงานเข้าบ่อยก็ตาม 5555 แต่จะหาเวลาลัลลาเรื่อยเปื่อยต่อไปจร้า...
**********************************
ถ้าใครได้เฉียดหรือหลงเข้ามาอ่านแล้วรู้สึกว่าได้อะไรกลับไปบ้าง ไม่ว่าจะความสนุก ความแปลกใจ หรือความรู้...ถ้าได้กลับไปสักนิด ผู้เขียนก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งแล้วครับผม
ผมยังคงเป็นมือใหม่ในการเขียนบล็อกอยู่ ขอฝากเนื้อฝากตัวและขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชมบล็อกนี้ ถ้าหากมีข้อผิดพลาดอะไรตรงไหนก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ แล้วจะเป็นความกรุณาอย่างมาก ถ้าผู้อ่านจะช่วยชี้แจงเพิ่มเติมครับ
ถ้าหากมีผู้สนใจที่จะแชร์หรือแบ่งปันข้อมูลเนื้อหาไม่ว่าทางใดก็สามารถนำไปได้ พร้อมให้เครดิตชื่อบล็อกนี้สักเล็กด้วยนะครับ ขอบคุณคร้าบบบบ
หมายเหตุ : เรื่องราวข้างต้น เป็นการเขียนเรื่องที่ประสบพบเจอโดยตัวเจ้าของบล็อกเอง การเขียนเรื่องราวเหล่านี้ไม่ได้มีวัตถุประสงค์เพื่อทางธุรกิจแต่อย่างใด และมิได้มีส่วนได้ส่วนเสียกับใคร ทั้งความรู้สึก ความนึกคิด และความเห็นนั้น เป็นสิ่งที่ได้รับในช่วงระยะเวลานั้นๆ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ เป็นสิ่งที่แต่คนละมีความรู้สึกนึกคิดต่างกัน อยากให้ท่านผู้อ่านใช้วิจารณญานในการอ่านและการตัดสินใจ จึงเรียนมาเพื่อทราบ ขอบคุณคร้าบบบบ
**********************************
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น